Με ωραίες εντυπώσεις και νέες γνώσεις, επισκεφθήκαμε έπειτα την Επίδαυρο με το ειδυλλιακό φυσικό περιβάλλον, το οποίο έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της περιοχής. Δεν υπάρχουν προικισμένοι λαοί, όπως είπε και ο ξεναγός μας, αλλά  οι ικανότητες των ανθρώπων, σε συνδυασμό με το φυσικό περιβάλλον δίνουν εκπληκτικά αποτελέσματα. Αυτό συνέβη και στην Επίδαυρο, όπου το  εξαιρετικό φυσικό περιβάλλον θεοποιήθηκε. Εκεί λοιπόν, ιδρύθηκε το Ασκληπιείο, το σημαντικότερο θεραπευτικό κέντρο όλου του ελληνικού κόσμου. Στα πλαίσια του Ασκληπιείου χτίστηκε στα τέλη περίπου του 4ου αιώνα το θέατρο της Επιδαύρου προκειμένου να προσφέρει ψυχαγωγία αλλά και ψυχική θεραπεία (!) στους ασθενείς που νοσηλεύονταν στο θεραπευτήριο. Ξεναγηθήκαμε στο χώρο του αρχαίου θεάτρου και θαυμάσαμε την ακουστική του μέσα από μια «μικρή παράσταση» του ξεναγού μας .

 

Με μια πληρότητα στις ψυχές μας με όσα είδαμε και ακούσαμε, ξεκινήσαμε για την πόλη του Ναυπλίου που υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828-1831. Απολαύσαμε τη γραφική πόλη και το γνωστό φρούριο «Μπούρτζι» σε μια βραδινή βόλτα μας. Αργότερα, διασκεδάσαμε σε ένα ωραίο ρεμπετάδικο, τα «Κιούπια». Κέφι,  χαρά, χορός μαθητών και καθηγητών!

Την επόμενη μέρα, το πρωί, επισκεφθήκαμε το γνωστό κάστρο του Παλαμηδίου και απολαύσαμε την υπέροχη θέα από ψηλά.

 

Επόμενος προορισμός μας η αρχαία Ολυμπία, το πιο σημαντικό θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο της αρχαίας Ελλάδας, στην πανέμορφη κοιλάδα του Αλφειού. Καταπράσινο τοπίο απαράμιλλης  ομορφιάς, στην καλύτερη στιγμή του χρόνου, όπως είπε και ο ξεναγός. Μόνο η λέξη «δέος» μπορεί να περιγράψει τι νιώσαμε καθώς περιηγούμασταν στον αρχαιολογικό χώρο, στον οποίο γεννήθηκαν οι ολυμπιακοί αγώνες, ένας θεσμός με πανελλήνια ακτινοβολία και λάμψη. Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς και τι να πρωτοδεί; Το γυμνάσιο, την παλαίστρα, τα λουτρά, το βουλευτήριο, το ναό της Ήρας, το ναό του Δία, το στάδιο; Αυτή η πρωτόγνωρη εμπειρία συμπληρώθηκε με την επίσκεψη στο αρχαιολογικό μουσείο της Ολυμπίας, στο οποίο απολαύσαμε τους θησαυρούς του: συλλογές κεραμικών, γλυπτών από τα αετώματα του ναού του Δία, το κράνος του Μιλτιάδη και φυσικά τον Ερμή του Πραξιτέλη!

 

Με τις καλύτερες εντυπώσεις αναχωρήσαμε  για την Πάτρα, την πρωτεύουσα του νομού Αχαΐας. Στις ελεύθερες ώρες  μας γνωρίσαμε την όμορφη αυτή πόλη και το βράδυ αργά ξεφαντώσαμε, κυριολεκτικά, στις «Χάντρες». Μια απίθανη μέρα, αλλά και νύχτα είχε φτάσει στο τέλος της (ας πούμε, γιατί εμείς θέλαμε να τη συνεχίσουμε και στο ξενοδοχείο παρά τις ενστάσεις των καθηγητών μας. Τι κρυφτούλι που παίξαμε μαζί τους!)...

Την επόμενη μέρα δυστυχώς, λόγω κάποιου ατυχήματος μιας συμμαθήτριας μας, δεν επισκεφθήκαμε τα Καλάβρυτα και τη μονή της Αγίας Λαύρας, όπως είχε προγραμματιστεί. Επισκεφθήκαμε το Ρίο και θαυμάσαμε από κοντά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρίου. Ευτυχώς με τη συμμαθήτριά μας όλα πήγαν καλά (απίστευτη η στεναχώρια και το άγχος των καθηγητών μας – πόση ευθύνη έχουν για μας αλήθεια!) και το απόγευμα αναχωρήσαμε για τον Πειραιά. Είναι αυτονόητο ότι όσοι άντεχαν ακόμη συνέχισαν τη διασκέδαση και στο καράβι!

 

Το επόμενο πρωί φτάσαμε στο Ηράκλειο. Μια ωραία εκδρομή είχε φτάσει στο τέλος της. Κατά  τη διάρκειά της δεθήκαμε ακόμη περισσότερο με τους καθηγητές μας, αλλά και τους συμμαθητές μας. Κάναμε καινούριες παρέες, βιώσαμε αξέχαστες εμπειρίες, σε τόπους που δεν είχαμε βρεθεί ποτέ ξανά. Επιπλέον, αυτό το ταξίδι μας έδωσε την ευκαιρία να «ανεξαρτητοποιηθούμε», να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, να πάρουμε πρωτοβουλίες και, προπάντων, να εφοδιαστούμε με νέες γνώσεις.

 

Ευχαριστούμε τους καθηγητές  που μας συνόδευσαν και ήταν δίπλα μας  στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα. Περάσαμε υπέροχα!